Gaat Tirupati nog trouwen?

Ik heb gisteren mijn reis naar Nepal definitief gecancelled. Ik kan jullie vertellen dat ik dit een bijzonder moeilijke beslissing vond om te nemen! Mijn hart zei: GAAN! En mijn hoofd zei: Zou je dat nou wel doen? Ik heb er lang en uitvoerig over nagedacht en besloten dat ik van meer betekenis kan zijn hier, vanuit Nederland dan daar in Nepal. En dat heeft alles met Tirupati z'n trouwdag te maken...

Tirupati is één van de contactpersonen van People4Change bij een straatkinderencentrum in Nepal. Vorige week vrijdag, een dag voor de ramp, had ik nog uitgebreid met hem geskyped om mijn reis voor te bereiden. Hij vertelde mij dat hij vandaag, donderdag, zou gaan trouwen en was behoorlijk zenuwachtig. Ik zei tegen Tirupati dat me dat heel normaal leek, een week voor je bruiloft, maar hij liet me weten dat de impact van een huwelijk in Nepal nog groter is dan in Nederland. Zijn a.s. vrouw zou namelijk bij hem en zijn familie intrekken en ook dat moet maar klikken....alle reden dus om de biberitus te hebben.

Hij liet me weten tijdens ons Skype-gesprek dat hij pas na mijn aankomst, een dag later op de airport van Kathmandu, op huwelijksreis zou gaan. Hoezeer ik ook tegenstribbelde, ("Nee, dat wil ik echt niet! Het is je honeymoon!"), zijn wil geschiedde. Of zijn huwelijk en honeymoon nu vandaag doorgaan of niet, het heeft me in elk geval doen inzien dat de gastvrijheid van de Nepali waanzinnig ver gaat voor ons Nederlanders. En ik was bang dat deze zelfde vorm van gastvrijheid plaats zou vinden nu er al zoveel aan de hand is in Nepal. Dat de partners die ik zou gaan bezoeken zich teveel zouden gaan bezighouden met mijn well-being en dan minder tijd over zouden houden voor alle mensen die hun hulp nu zo ontzettend hard nodig hebben.... En dat is het laatste wat ik wil!! Dus ik besloot om niet te gaan...met pijn in mijn hart...

We zijn op dit moment ontzettend druk bezig vanuit People4Change om zoveel mogelijk aan de weet te komen over onze partners, hoe het met ze is en deze informatie te delen met iedereen die er ooit geweest is of anderszins betrokken is bij Nepal. En te kijken hoe en waar acties lopen en hoe we hier zo goed mogelijk bij aan kunnen haken. En ik ben heel blij dat ik in elk geval dit kan betekenen. Maar wat voel ik me machteloos, waarschijnlijk net als velen onder jullie die mijn reisverslag en/of onze nieuwsbrief lezen. Wederom wordt zichtbaar hoe armoede een driedubbele impact heeft op mensen die toch al straatarm zijn. Onze betrokkenheid tonen is het minste wat we kunnen doen...op welke manier dan ook....